به سال شدن (در مقابل به روز شدن)!!!!

خیلی وقته ننوشته ام ...

دلم خیلی تنگ شده برای بودنِ اینجا و نوشتن و خوندن

شرکت به قدری سرم شلوغه که به صفحات شخصی نمی رسم

وقتی هم میرم خونه اونقدر خسته ام که توان نشستن پای لپتاپ ندارم

سال 91 خیییییییییییلی سال شلوغ و مهمی برای من بود

می خواستم توی شغل جدید و شرکت جدید خودم رو اثبات کنم

واسه همین خیلی زحمت کشیدم

یه عالمه کارهای شخصی و در واقع تعیین تکلیف های هم داشتم که هیچ کدوم قابل به تعویق انداختن نبود

خلاصه رسیدیم به 92

که امسال هم به شدت شلوغه

وقتی بالای 30 سال سن داری

دیگه وقت برای تلف کردن اصلاً وجود نداره

پیش خودم فکر می کنم اگر توی یه کشور نرمال زندگی می کردم

بعد از اینهمه درس خوندن و 8 سال کارکردن

یه ثباتی احتمالآً توی زندگیم داشتم

ولی الان نگرانی ها و دلواپسی های من با آدم تازه وارد به بازارکار فرقی نداره

دغدغه های ابتدایی زندگی

توی هرم مزلو ما هنوز در اولین سطح نیازهای بشر گیر کرده ایم

نیاز به احساس امنیت، داشتن خوراک و پوشاک و سرپناه

در حد یک انسان اولیه نئاندرتال

ولی با این همه، پیش خودم فرض می کنم

جزو اون دسته آدم هایی هستم

که یه شکست آن چنانی در زندگیشون خوده اند

و حالا باید از صفر شروع کنند ولی یک سری تجربه دارند که می تونن ازش خیلی استفاده کنند

با این تصور، تلاش و پشتکار پر انگیزه تر میشه

سال گذشته علی رغم هه تلخی های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی

توی زندگی شخصی من مکاشفات زیادی رخ داد

که به دنبال اون دریچه های جدیدی برام باز شد

یکی از مهم ترین مکاشفاتم این بود که فهمیدم:

زندگی واقعاً به خودی خود blank هست.

این رفتار و تصمیم گیری های ماست که به اون معنی و جهت میده

و اینکه من پیش از هرچیز در زندگی

برای خودم نیاز به یه معنا دارم

معنای زنده بودن ... معنا برای اینکه چرا نمی میرم

و معنایی که الان برای خودم ملموسه و احساس هماهنگی درونی باهاش دارم اینه:

تلاش و پشتکار برای بالفعل کردن پتانسیل های درونی خودم

عین یه دانه کوچک که پتانسیل رشد و تبدیل شدن در درونش داره

حالا چه درخت، چه گل، چه گندم،

و ارزش یه دانه گل خود رو کنار باغچه که پتانسیل درونش رو بالفعل کرده

از ارزش یه دانه با پتانسیل درخت که هیچ وقت سبز نشده خیلی بیشتره

البته این مسیر منه، نه فقط هدف!!!!!

---

دوباره خواهم آمد و سر خواهم زد بهتون ... اینجا رو جزو برنامه های شلوغم قرار میدم

چون دوری از اینجا و شما برام دلتنگی زیادی ایجاد کرد