مکاشفات یک لیلی گمنام

اینجا خودِ خودم هستم

مکاشفات یک لیلی گمنام

اینجا خودِ خودم هستم

خط لذت!!!!!

یکی از دوستام داشت راجع به اعتیاد حرف میزد. می‌گفت که یک آقای دکتری که توی این زمینه خیلی فعالیت داره، گفته که "افراد معتاد دلیل بازگشتشون به اعتیاد پس از ترک، اینه که هر شخصی یک خط لذتی توی ناخودآگاهش داره. این خط لذت برای هرکس با یه چیزی تحریک و فعال می‌شه. در مورد افراد معتاد خط لذت با حس و حال‌های که پس از مصرف مواد بهشون دست می‌ده تحریک می‌شه. دلیل اینکه معتادان، از زندگی، کار، پول، آبرو و .... می‌گذرند اینکه که خط لذت اونها با هیچ پارامتر دیگری حتی س.کس هم به اندازه مواد مخدر تحریک نمی‌شه. برای همین باید روی این افراد کار روانشناسی جدی و طولانی مدت کرد تا خط لذتشون ترمیم بشه و به زندگی عادی برگردند."

داشتم پیش خودم فکر می‌کردم که اگر همه این خط لذت رو دارند، پس درمورد هرکس این خط لذت با یک چیزی تحریک می‌شه. بعد کم کم به این نتیجه رسیدم که عشق هم می‌تونه خط لذت آدم رو تحریک کنه، نه؟

عشق لذت بخشه، نه؟ وقتی که مزه عشق میاد زیر زبونت دیگه معتادش می‌شی. دیگه نمی‌تونی ازش فرار کنی. حتی اگر بری بیمارستان بخوابی، ترک کنی، قول بدی، قسم بخوری،..... باز هم میاد سراغت. اگر عشق و محبت حقیقی باشه، اون جایی که می‌سوزه، دل نیست. خط لذت آدم عاشقه

نظرات 9 + ارسال نظر
نادی شنبه 30 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 23:24 http://ashkemah.blogsky.com

زمانی که از دست دادن یک عادت باشه بدست اوردن دیگه ارزو نیست.

نمی تونم بگم اعتیاد به عشق. اما شاید بعضی هم بشن. اون خط لذت احتمالا همون وابستگیه. معتاد هم وابسته می شه.
اما چرا اگه عشق واقعی باشه از دست دادنش دلت می سوزه؟ اصلبا فکر میکنی عشق واقعی از دست میره؟ مگه عشق واقعی اون نیست که جاودان بمونه.

اتفاقاً اعتقاد دارم عشق واقعی از دست نمی ره .. شاید در طول زمان به هزاران دلیل تغییر شکل بده ولی از دست نمیره

لزوماً دل سوختن منظورم از دست دادن نبود ... عشق درست و حسابی وقتی می آد سراغت دیگه دلت دل نیست ... میشه گوله آتیش

سماء شنبه 30 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 23:28 http://saamaa.persianblog.ir

سلام علیکم....
امیدوارم خط لذتت هیچوقت نسوزه....
جیک جیک جیک این یعنی دوست دارم.

یعنی تا 30 سالگی اگر خط لذتم با هیچی نسوخته باشه رسماً باید برم بمیرم ..پس اینهمه سال چه غلطی می کردم؟

سوخته جوجه ... بدجور هم سوخته ... سوختگی درجه یک هم هست

ایمان یکشنبه 1 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 00:11 http://istgaah.bloghaa.com

آگر واقعی باشه!

"اگر" رو خوب اومدی ... خیلی سخته بشه درست تشخیص داد

آدمک یکشنبه 1 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 10:42 http://www.nightthoughts.persianblog.ir

بابا آی لاو دیس آرتیکل

حتی اگه ترک کنی، قول بدی، قسم بخوری، .... باز هم می اد سراغت.

بابا وی لاو یو یور فینگیلیش ... فارسی چشه برادر؟

محمد یکشنبه 1 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 10:49 http://www.sabz.parsiblog.com

عشق در گذر زمان و عمر، رنگ عوض می کنه، ولی سوختن و خاموش شدن تو کارش نیست!

موافقم ... حتی گاهی به حرمتش و به خاطر حفظش تغییر شکل دادنش لازمه ...

کارینو یکشنبه 1 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 11:32 http://shoele.blogsky.com

خدایی کرک و پرم ریخت خواهر خیلی قشنگ حق مطلب رو نوشته بودی

به قول سمیه دوستم: لامصب اصلا درد عشق و سوزشش حال میده.
تازه فهمیدم پس ما هم معتاد شدیم به عشق.

تمامی دینم به دنیای فانی
شراره عشقی که شد زندگانی

خیلی دوست دارم خان باجی

ما چاکر شما هستیم آبجی کوچکه .... ایشالا خط لذتت ترمیم بشه ..

سماء یکشنبه 1 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 14:21 http://saamaa.persianblog.ir

ببین فاطمه!
نویسندهء خوب بعیده یک خوانندهء خوب نباشه!
حواستو جمع کن دیگه ، اینم از آثار 30سالگیه....
امیدوارم هیچوقت نسوزه!
تا الان هر چی سوخته به درک! از سوختنشون یاد گرفتی و درصد سوختگیت هربار میاد پایینتر ، زنده بودن رو عشقه از حالا به بعدش خط لذتت نسوزه مهربونم.
(البته من مطمئنم ازون دسته آدمایی نیستی که هر بار تعداد سوختنا میره بالا درصد سوختگی بالاتر و تنها تفاوت اینه که پوستشون کلفتر میشه!)
ما هر روز صبح کودک یک روزه ایم حرس سی سال زندگیه رد شده رو نخور ببین دیگه چقدر راه دارییییییییییییییی....
اااااااااااااوووووووووووووووههههههه تهش پیدا نیست اینا چشمتو پر نمیکنه مگه خانووووم!

هوارتا چاکرتیم.ماچ!

امین سه‌شنبه 3 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 11:55 http://jeninediroz2.blogsky.com/

من هم مطالب مشابه در مورد این لذت رو خوندم
ولی این خط لذت طبق چیزهایی که خودندم خودمون به وجود می آوریم و بعد بهش معتاد میشیم
مثلا در مورد اعتیاد برخی از این مواد مثل کافئین جایگزین استلیل کولین در انتقالات سلول های عصبی می شوند و بعد از مدتی طرف نمی تونه به حالت قبل برگرده و فقط عادت به اعتیاد داره
در مورد کفتر بازی هم همین طور ممکن است طرف ابتدا حتی کفتر بازها رو مخسره کنه اما وقتی رفت سراغش و کمی لذت برد و کمی موفقیت درش بعد از مدتی معتادش میشه
نمی دونم مقایسه اش با عشق درست هست یا نه
شاید بهتر باشه اول عشق رو تفسیر یا تعریف کرد
به نظر من برخی عشق ها (شاید اسمش عشق نباشه) دل آدم رو می سوزونه و گاهی نفرت رو زیاد می کنه
دوست داشتن بهتر است
موفق باشی

آدمک سه‌شنبه 10 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 08:40 http://www.nightthoughts.persianblog.ir

فارسی چیزی اش نیست فقط گاهی اوقات بعضی احساسات رو فقط به یه روش خاص می شه ابراز کرد.

خیلی خیلی دوست داشتم و هیجان زده شدم یه لحظه

می دوم حکیم جان ... بعضی حس ها رو فقط با بعضی کلمات میشه منتقل کرد ... شوخی بود ...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد