دوست

خداوندا!!! من در این زندگی پر از سختی و فراز و نشیب خود چیزی دارم  

که تو در آن قصر بهشتیت نداری 

من دوستانی دارم!!! بهتر از آب روان

یه عده آدم مهربون،‌با معرفت، خواستنی

که نه وعده بهشت بهشون داده‌ام 

نه می تونم براشون جهنم درست کنم 

نه مجیزم رو می گند، نه التماسم می کنند  

فقط کافیه صداشون کنم تا کنارم قرار بگیرند 

فقط کافیه به چشماشون نگاه کنم تا بفهمند چه حالی دارم  

فقط کافیه لب از لب باز کنم تا کارایی رو بکنند که خواهر و برادر در حق هم نمی کنند 

فقط کافیه کنارم باشند تا دنیا به سرم شادی و خوشی بباره  

فقط کافیه غم توی صدای یکیشون باشه تا قلبم از تپیدن بیافته، غم عالم به دلم بشینه 

خدایا من هیچ کاری براشون نمی کنم 

 هیچ آرزویی براشون برآورده نمی کنم  

حتی بودن یا نبودنم توی زندگی هیچ کدومشون تغییر ایجاد نمی کنه 

ولی من با تک تکشون به معراج رفته ام و با تک تک شون رستگاری رو تجربه کرده ام 

هر غذایی که در سفره شون می خورم ، غذای بهشتیه 

هر آبی که از طرفشون می نوشم، شراب بهشتیه  

هر نفسی که کنارشون می کشم، عطر گلِ  

می گن آدم ها هر گناهی کنند،‌اگر توبه کنند اونها رو حتماً می بخشی، ولی من اگر هر کدوم از این بچه ها بزرگترین بدی ها رو در حقم بکنند، حتی اگر هیچ وقت بابتش ناراحت هم نباشند (چه برسه به عذرخواهی) من با تمام وجودم می بخشمشون، چون دوستشون دارم، چون در عمق وجودشون غیر از عشق و نیکی هیچ چیز دیگه ای پیدا نکرده ام، چون اگر اونها رو نبخشم به خودم ظلم کردم

خدا وکیلی!!! تو با کدوم یکی از فرشته هات اینقدر حال می کنی؟

---

هیچ کدوم از دوستای صمیمی من اینجا نیستند و از این حرفای من خبر ندارند، ‌ولی مطمئنم اونها می دونند من چه حسی بهشون دارم 

این هم اضافه کنم، من اینجا با آدم هایی آشنا شدم که انگار سال های سال هست می شناسمشون و باور دارم جزو مردمان نیک روزگار هستند ولی از بدشانسی من خیلی دیر پیداشون کرده ام ... با این حال یکی از بزرگترین دلایل بودن و نوشتن من اینجا،‌ حضور آدم هایی هست که از دوستیشون لذت می برم و واقعاً توی این زمونه که همه چی قسطیه حتی دوستی ها، آشنایی با هاشون و حضورشون بخشی از زندگی من رو شاد و رنگی کرده 

مخلص هرچی دوست با مرامه