میان نوشته 1

سلام   (این یک میان نوشته است.)

بعد از یک سفر چهار روزه به شیراز و مستی در هوای حافظ و سعدی و بهار نارنج و فالوده، آمدم که از همه دوستان جدید تشکر کنم. امیدوارم ناامیدتون نکنم 

فقط می خواستم بگم من با توجه به محدودیت زمان و مشغله فراوان شایدنتوانم  تند تند بنویسم یا حتی به نوشته های همه دوستان سر بزنم. (هرچند خودم میدونم وقتی اعتیادم شدید بشه زیاد زیاد سرمی زنم). پس تا زمانی که من برنامه مرتب برای خودم درست کنم، از حضور کمرنگ من ناراحت نشوید و به حساب کم سعادتی بگذارید نه بی معرفتی (به خصوص، دوست پیشکسوتم بید مجنون)

در یک کلام: سعادت کرچه کم رنگ است اما ....... ارادت همچنان باقیست